Rehber | Kategoriler | Konular
AHMED REFiK ALTINAY
Türk tarihçisi ve yazar. 1880'de İstanbul'da doğdu. Babası Ürgüplü Ahmed Ağadır. Askeri Rüşdiye ve İdadisini bitirdi. 1898'de Mekteb-i Harbiyeden mezun oldu. Askeri okullarda coğrafya ve Fransızca dersleri verdi. 1908'de Harp Okulu tarih öğretmenliğine getirildi. Tercüman-ı Hakikat ve Millet gazetelerinin başyazarlığını yaptı. Balkan Savaşı sırasında Erkan-ı Harbiyye-i Umumiye tarafından sansür müfettişliğine getirildi. Savaş sonunda askerlik mesleğinden emekli oldu (1912). 1913'te bazı medreselerde tarih öğretmenliği yaptı. Birinci Dünya Savaşı sırasında yeniden orduya alındı. Bir süre sonra Sadrazam Mısırlı Said Halim Paşa ile araları açılınca arpa-saman memuriyeti ile Anadolu'ya tayin edildi. Savaştan sonra Darülfünunda Osmanlı tarihi dersleri verdi (1918). Türk Tarih Encümeni başkanlığına getirildi. 10 Ekim 1937'de ölen Ahmed Refik Altınay, Büyükada'ya defnedildi.
Ahmed Refik'in Edebiyat Fakültesi Mecmuası, Türk Tarih Encümeni Mecmuası, Harp Mecmuası, Yeni Mecmua ve Hayat Dergisi'nde yayınladığı yazı ve belgeler Osmanlı tarihi için çok kıymetlidir. Eserlerinin en önemlileri şunlardır: Anadolu'da Türk Aşiretleri (966-1200), Büyük Tarih-i Umumi, Köprülüler (iki cild), Hicri On İkinci Asırda İstanbul Hayatı, Türk Hizmetinde Kral Tököli İmre (1683-1705), Türkiye Tarihi, Osmanlı Devrinde Türkiye Madenleri.